Fotki:

Olbrzymy i maluchy - wizerunek budownictwa
Autor: ? <>
Źródło: Młody Technik 11/1973 <http://www.mt.com.pl>

W dziale transportu budowlanego warto wspomnieć przede wszystkim o
samochodzie samowyładowczym do przewożenia płynnego betonu. Zbudowały go
współpracując ze sobą Jelczańskie Zakłady Samochodowe i szwedzka firma
„Kockum". Samochód ten, o bardzo oryginalnym kształcie, przewozić może
jednorazowo 6,5 m3 płynnego, przygotowanego do budowy betonu. Maksymalny
ciężar ładunku wynosi 7,7 tony. Największymi wywrotkami używanymi na
polskich budowach są w tej chwili samochody Steyer 1490 o nośności 21 t, o
pojemności 11 m3 i ciężarze własnym 11 ton.
Na uwagę zasługuje samochód samowyładowczy Jelcz 3W317 o trzystronnym
hydraulicznym systemie podnoszenia. Maksymalna ładowność, wynosząca obecnie
7,5 t, zostanie w zmodyfikowanych typach zwiększona do 12 ton. W 1980 r. ma
zostać wyprodukowanych 2,5 tyś. sztuk tych samochodów.
Poza tym przedstawiono różnego rodzaju sprzęt transportowy — od olbrzymich
wywrotek typu „Berliet" o nośności 20,5 tony, aż po malutkie, kilkutonowe
przyczepy do ciągników i elektryczne wózki dostawcze z podnośnikami.
Bardzo bogato i różnorodnie przedstawiała się ekspozycja maszyn
budowlanych. Ogromne kafary do wbijania pali w grunt sąsiadowały tu z
małymi wibratorami do ubijania gruntu, potężne koparki mechaniczne - z
ręcznymi pneumatycznymi młotami. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Budownictwa
Wodno-Inżynieryjnego „Hydrobudowa" przedstawił model kabiny podwodnej
„Meduza". Jest to konstrukcja spawana z blachy stalowej grubości 5—8 mm.
Masa kabiny wynosi 8 ton (bez balastu), wyporność 9 tyś. litrów. Kabina ta
służy do wykonywania budowlanych prac wodnych i podwodnych. Używana była na
budowie w Porcie Północnym.
O koparkach ziemnych od „Waryńskiego" mówiono i pisano ostatnio bardzo
dużo. Udane wykorzystanie licencji i współpraca z zagranicznymi
producentami przyniosły temu zakładowi korzyść w postaci bardzo dobrych
jakościowo wyrobów. Koparki od „Waryńskiego" są to maszyny uniwersalne, do
pracy w różnych warunkach.
Poza tym wśród maszyn eksponowanych na wystawie na uwagę zasługują:
koparko-ładowarka K 161 ż Ostrówka, wyposażona w dużą ilość wymiennego
osprzętu do pracy w najtrudniejszych warunkach terenowych, oraz ładowarka
HSW Stalowa Wola o pojemności łyżki 3 m3.
Wśród urządzeń transportu pionowego warto wymienić żuraw wieżowy torowy ze
Szczecińskiej Fabryki Maszyn Budowlanych „Zremb-Famabud", o nośności 5,5 t,
wysięgu 30 m i wysokości użytkowej 56 m, oraz żuraw kołowy na podwoziu
samochodowym „Polan ŻK-161" o maksymalnym udźwigu 15 ton i maksymalnej
wysokości podnoszenia 28 m.
Poza wymienionymi dotychczas działami przemysłu budowlanego i urządzeniami 
 wystawa   obejmowała  również: wyposażenie wnętrz mieszkalnych kuchni,
łazienek itp., wyroby przemysłu drzewnego, drobne narzędzia budowlane,
środki zabezpieczenia - ubiory ochronne itp., oraz nowocześnie potraktowane
zaplecze socjalne dla pracowników budownictwa: przenośne domki biurowe,
mieszkalne — hotelowe, świetlicowe itp., kabiny sanitarne.
Wystawa „Przemysł Budowlany" pokazała wszystkim zainteresowanym nie tylko
obecny stan budownictwa w Polsce i jego perspektywy do 1980 roku, ale
również jego potrzeby i braki. Stanowiła ona swego rodzaju ofertę dla
przemysłu, który powinien możliwie szybko podjąć produkcję tych urządzeń i
detali, których budownictwo potrzebuje. Jest to zresztą konieczne, bo tylko
w wyniku pełnego pokrycia zapotrzebowania przemysłu budowlanego na
wszystkie materiały, elementy i urządzenia możliwe będzie wykonanie
ambitnych planów zbudowania drugiej Polski.