Fotki:

Ford Capri (1969)
Autor: Zdzisław Podbielski <>
Źródło: Młody Technik 7/1971 <http://www.mt.com.pl>

W styczniu 1969 r. w salonie samochodowym w Brukseli zademonstrowano po raz
pierwszy nowy model Forda — Capri. W Europie poszukiwano bowiem samochodów
o sportowej sylwetce, kupowano więc Fiaty Dino, Spider, Triumphy TR, MG i
inne wozy. Amerykański Mustang nie mógł sprostać konkurencji europejskich
samochodów. Ford postanowił więc uruchomić produkcję sportowego wozu na
miejscu w Europie.
Produkcja Forda Capri ruszyła w dwóch europejskich filiach Forda: w
Dagenham (Anglia) i w Kolonii (NRF). W ciągu 21 miesięcy do września 1970
r. wyprodukowano 380 tyś. tych samochodów w W. Brytanii i 250 tyś. w NRF.
Ford Capri opracowany został w Anglii, konstrukcja jego oparta jest na
Fordzie Ćortina o daleko posuniętej unifikacji części wszystkich Fordów
europejskich. Nazwa Capri nawiązuje do produkowanego w latach 1961—1964
samochodu angielskiego Ford Con-sul Capri, a słowo Capri oznaczało wersję
nadwoziową Coupe Consula.
Nadwozie Forda Capri jest bardzo estetyczne w linii, stosunkowo lekkie i
sztywne — odznacza się hałaśliwością wewnętrzną. Jak przystało na pojazd z
nadwoziem sportowym, pozycja kierowcy jest doskonała. Dobrze ukształtowane
fotele indywidualne ł przodu, pod właściwym kątem ustawione trójramienne
koło kierownicy i krótka, sztywna dźwignia zmiany biegów zachęcają do
prowadzenia tego pojazdu, W porównaniu z wygodą jazdy kierowcy i pasażera
siedzącego obok, mało jest miejsca na tylnych siedzeniach. Praktycznie, na
dalsze odległości, z tyłu wygodnie można przewozić dwoje dzieci tub jedną
osobę dorosłą siedzącą skośnie do kierunku jazdy. Ciasnota miejsca na
tylnym siedzeniu wynika z nisko biegnącej linii dachu nadwozia.
Ford Capri jest jedynym samochodem na świecie, w którym stosuje się aż 13
wersji sjiników i około 11 wariantów wyposażenia pojazdu. Model nadwozia
jest jeden. Patrząc na Capri nie tylko nie wiemy, z jakim modelem mamy do
czynienia, ale nawet gdzie go wyprodukowano, w Dagenham czy w Kolonii.
Oznaczenia zewnętrzne modeli znajdują się na tabliczce przy dolnej krawędzi
przedniego błotnika, za kołem.
Silniki to cala gama różnorodności. Angielskie Capri wyposażane są w 4
wersje 4-cy-lindrowych rzędowych silników znanych z samochodu Ford Cortina,
w 4-cylindrowy widlasty silnik 2-litrowy i 6-cylindrowy również widlasty
silnik 3-litrowy. Są to modele: 1300, 1300 GT, 1600, 1600 GT, 2000 GT i
3000 GT. Natomiast budowane w Niemczech wozy mają tylko silniki widlaste, 3
wersje 4-cylindro-we i 4 wersje 6-cylindrowe. Są to modele: 1300, 1500,
1700 GT, 2300 GT, 2600 GT i RS 2600. Najsłabszą i najsilniejszą jednostką
napędową są silniki niemieckie: „1300\" o mocy 50 KM i „RS 2600\" o mocy
150 KM, wg Dl N. Stosując silniki z wozów Cortina, Corsair, Zodiac, Zephyr
i Taunus, Ford miał na celu uzyskanie stosunkowo niskich nakładów przy
uruchomieniu produkcji nowego samochodu o atrakcyjnym charakterze
sportowym. Capri angielskie i niemieckie z wyjątkiem modeli 1300 mogą być
wyposażone albo w mechaniczne 4-biegowe skrzynie przekładniowe, albo w
skrzynie automatyczne typu Borg-Warner. O osiągach samochodu Ford Capri
wobec tak wielkiej gamy stosowanych silników trudno mówić po prostu z braku
miejsca. Podamy tylko, że najszybszą odmianą jest Capri RS 2600 — 200 km/h.
Prędkość ze startu stojącego do 100 km/h Capri RS 2600 osiąga w 8,6 s.
Capri 1300 (GB) w 21,7 s, a Capri 1300 (D) w 23,8 s.
W charakterystyce technicznej podajemy dane samochodów z najmniejszymi
silnikami — 1300; rzędowego angielskiego.
Zdzisław Podbielski



Dane techniczne:
Typ nadwozia ..................................... coupe, samonośne
Ilość miejsc ..................................... 5 (praktycznie 2+2)
Ilość drzwi ...................................... 2
Wymiary (dł/szer/wys) ............................ 4260 / 1645 / 1290 mm
Rozstaw kół ...................................... mm
Rozstaw osi ...................................... mm
Masa własna ...................................... 888 kg
Masa dopuszczalna ................................ kg
Pojemność bagażnika .............................. l (dm3)
Ładowność ........................................ kg
Masa przyczepy bez hamulaca/z hamulcem ........... /  kg
Zawieszenie przednie ............................. kolumny typu Mc Pherson,
stabilizator
Zawieszenie tylne ................................ oś sztywna,
półeliptyczne resory piórowe, amortyzatory teleskopowe, dwa krótkie wahacze
Prześwit ......................................... mm
Kąt natarcia ..................................... st.
Kąt rampowy ...................................... st.
Kąt zejścia ...................................... st.
Głębokość brodzenia .............................. mm
Hamulce przednie ................................. tarczowe
Hamulce tyle ..................................... bębnowe, hamulec ręczny
mechaniczny na koła tylne
Ogumienie ........................................ 6,00-13\"
Napęd ............................................ na koła tylne
Skrzynia biegów .................................. M4 (synchronizowana)
Przełożenie przekładni głównej ................... 
Pojemność silnika ................................ 1298 cm3
Układ/ilość cylindrów ............................ R4
Średnica cyl. x skok tłoka ....................... 80,98 x 62,99 mm
Typ silnika ...................................... 4-suwowy, chłodzony
cieczą, umieszczony z przodu
Stopień sprężania ................................ 9:1
Ilość zaworów/cyl. ............................... 
Moc/obr .......................................... 57 KM przy 5500 obr/min
Moment/obr ....................................... Nm przy   obr/min
Paliwo ........................................... 
Prędkość max ..................................... 140 km/h
Przyspieszenie (0-100 km/h) ...................... s
Objętość zbiornika paliwa ........................ l (dm3)
Zużycie paliwa ................................... 9 l/100km