Autor: Zdzisław Podbielski
Źródlo: Młody Technik 9/1983 <http://www.mt.com.pl>
Samochody marki Ferrari znane są przede wszystkim z sukcesów sportowych.
Uzyskiwały je na wszystkich torach wycigowych świata. Największe sukcesy
wozy ze znakiem skaczącego konia miały w latach sześćdziesiątych. Na
przestrzeni wielu lat za kierownicami Ferrari zasiadali najlepsi kierowcy
jak np, Ascari, Fangio, Hill, Surtees, Ickx, Andretti i Lauda, którzy
zdobywali wyścigowe mistrzostwo świata. Powstała wówczas legenda wozów
Ferrari, a także i założyciela firmy, pana Enzo Ferrari. Mając 20 lat Enzo
został kierowcą wyścigowym, jeździł przede wszystkim w wozach Alfa Romeo. W
1929 roku zakłada własną "stajnię wyścigową" pod nazwą "Scuderia Ferrari".
Po II wojnie światowej Ferrari przekształca ową "stajnię" w firmę, która
sama konstruuje pojazdy. Pierwszy samochód został zbudowany już w 1940
roku: był to sportowy model 815 Sport. W 1946 roku powstaje wyścigowy
samochód z 12-cylindrowym widlastym silnikiem - 125 GT. Od tej pory
samochody marki Ferrari zdobywają sukcesy. Obok świetnych kierowców Enzo
Ferrari skupia wokół siebie wybitnych konstruktorów. Powstaje wiele dobrych
pojazdów -zwłaszcza ich silniki należą do niezawodnych. Sam założyciel
firmy był nie tylko dobrym kierowcą wyścigowym, organizatorem,
przemysłowcem, ale także konstruktorem. Posiadał w wysokim stopniu
umiejętność opracowywania dobrych wozów wyścigowych.
Dzisiaj 85-letni Enzo Ferrari jest nadal aktywny. Jego pojazdy cieszą się
zasłużoną sławą. Obok wyścigowych maszyn formuły 1 wytwarzane są sportowe
samochody użytkowe do poruszania się po drogach publicznych. Od 1969 roku
firma Ferrari należy do największego włoskiego koncernu samochodowego -
Fiat. W końcu 1973 roku zaprezentowano nowy samochód użytkowy o nazwie Dino
308 GT4. Pojazd otrzymał imię tragicznie zmarłego syna Enzo Ferrari Alfredo
Dino.
Ośmiocylindrowy widlasty silnik umieszczono centralnie pomiędzy osiami kół,
w nadwoziu opracowanym przez specjalistyczną włoską firmę nadwoziową
Bertone. Dwa lata później, we wrześniu 1975 roku oficjalnie zademonstrowano
samochód Ferrari o oznaczeniu 308 GTB. Niewiele zmieniło się w oznaczeniu
pojazdu, zamiast cyfry 4 wprowadzono literę B. Cyfra 4 oznaczała, że pojazd
jest 4-osobowy. Była to spora przesada, ponieważ znajdująca się z tyłu
ławeczka zupełnie nie gwarantowała wygody jazdy dla dwóch osób - mniej było
miejsca dla pasażerów siedzących z tylu w 308 GT4 niż w naszym Polskim
Fiacie 126p Tak naprawdę w Ferrari mogła jechać z tyłu tylko jedna osoba
siedząc w poprzek. Nowe nadwozie z literą B pochodzącą od włoskiej nazwy
"berlinetta" wskazującej na zmniejszoną berlinę (sedan) już w swoim
oznaczeniu informowało, że jest 2-miejscowe.
Ferrari 308 GTB w porównaniu z poprzednim modelem 308 GT4 nie był zupełnie
nowym samochodem. Nowe było nadwozie tym razem opracowane przez inną, nie
mniej słynną, włoską firmę nadwoziową Pininfarina. Podobnie jak nadwozie
Bertone wykonane zostało z tworzywa sztucznego, a produkowała je dla
Ferrari inna włoska firma - Carrozzeria Scuglietti. Po wprowadzeniu do
produkcji nadwozia stylistycznie opracowanego przez Pininfarinę, firma
Bertone podjęte próbę powrotu na traconą pozycję. Zaprezentowała na
jesiennym salonie samochodowym w Turynie w 1976 roku nowe nadwozie dla
Ferrari 308 GTB o nowoczesnej, nieco kanciastej linii. Nie weszło ono
jednak do seryjnej produkcji, model 308 GTB test nadal wytwarzany z
nadwoziem Pininfariny.
Samochód jest bardzo niski - 1,12 m, ma silnie ku przodowi pochyloną
przednią część nadwozia tworzącą klin przecinający powietrze w czasie
szybkiej jazdy. Z przodu i z tyłu nie ma tradycyjnych wystających poza
obrys blach nadwozia zderzaków, są one wtopione w nadwozie Są to listwy
zrobione z czarnej gumy w przednim zderzaku wmontowane są poziome klosze
lamp świateł pozycyjnych i kierunkowskazów Zarówno przednia jak i tylna
część nadwozia odpowiada wymaganiom norm bezpieczeństwa europejskich i
ostrzejszych amerykańskich, w przypadku zderzenia. Przednie reflektory są
chowane aby nie zwiększać wysokości linii błotników. Wysuwanie reflektorów
odbywa się z miejsca kierowcy Tuż za "klapkami" reflektorów na obu
błotnikach znajdują się prostokątne użebrowania. Służą one do odprowadzania
ciepła z chłodnicy silnika umieszczonej z przodu. Obieg powietrza w tym
szybkim, o sportowym charakterze i niekonwencjonalnej konstrukcji pojeździe
jest bardzo ważny. Pojazd był dokładnie badany w tunelu aerodynamicznym.
Chodziło nie tylko o korzystny pod względem aerodynamicznym kształt
nadwozia, ale także o uzyskanie takiej cyrkulacji powietrza, aby można było
kierować je do komory silnika, do wnętrza osobowego, a także wykorzystać
jego przepływ do uzyskania stabilności pojazdu w czasie jazdy z wysokimi
prędkościami.
Wlot powietrza do chłodnicy odbywa się przez użebrowany długi otwór nad
spoilerem przednim a przed listwą zderzaka. Otworem tym powietrze
przedostaje się również w celu chłodzenia hamulców przednich, a także do
pomieszczenia osobowego. Z obu stron nadwozia pojazdu, pod krawędziami
okien bocznych, są charakterystyczne dla wozów sportowych przetoczenia
przechodzące w otwory. Lewym otworem wpada powietrze do chłodnicy oleju
silnika a prawym do układu ssącego silnika. Również z obu stron nadwozia,
za oknami bocznymi, linia dachu przechodzi w dwa żebra, które połączone są
z pokrywą silnika. Żebra te spełniają rolę stateczników przy wysokich
prędkościach jazdy - pojazd jest wówczas stabilny w ruchu. Poza tym żebra
przyczyniają się do lepszego odprowadzania ciepła wytwarzanego przez
pracujący silnik. Na pokrywie silnika są dwa pasy użebrowanych otworów,
przez które odprowadzane jest ciepło od silnika. Ponieważ pokrywa silnika,
umieszczonego w tylnej partii wozu, jest znacznie niżej od dachu nadwozia,
w czasie jazdy wytwarza się podciśnienie nad pokrywą i ciepłe powietrze
łatwiej uchodzi przez otwory.
W nadwoziu Ferrari 308 GTB silnik i jego osprzęt zajmują więcej miejsca niż
mają go do swojej dyspozycji jadący. Zaraz za fotelami przednimi zaczyna
się komora silnika a z przodu, przed pomieszczeniem osobowym umieszczona
jest szeroka chłodnica cieczy wraz z dwoma elektrycznie sterowanymi
wentylatorami, akumulator i koło zapasowe. Niewiele miejsca jest na bagaż.
Łączna przestrzeń bagażowa, z przodu i z tyłu za silnikiem wynosi ok.
150dm3.
Widlasty, 8-cylindrowy silnik pochodzi z modelu GT4, umieszczony jest
poprzecznie w pojeździe. Blok silnika i rozwidlone pod kątem 90° głowice
wykonane są ze stopów lekkich. Każda z głowic ma po dwa wałki rozrządu
sterujące oddzielnie ssącymi i wydechowymi zaworami. Wałki rozrządu
napędzane są od wału korbowego (osadzonego w 5 łożyskach) przy pomocy
długich pasków zębatych dociskanych dwiema rolkami napinaczy. Układ
zasilania składa się z czterech dwugardzielowych gaźników Weber. Dwa
rozdzielacze zapłonu umieszczono na lewych końcach obu wałków rozrządu
sterujących zaworami ssącymi. Razem z silnikiem, w jeden blok napędowy
połączone jest sprzęgło, skrzynia biegów i przekładnia główna. Akumulator o
pojemności 66 Ah zasilany jest alternatorem o mocy 660 lub 770 W.
Zastosowany do napędu samochodu silnik ma charakterystykę sportową.
Zapewnia pojazdowi bardzo dobrą dynamikę - do prędkości 100 km/h Ferrari
rozpędza się w ciągu 6,5 s.
Od roku 1977 produkowana jest wersja nadwozia spider oznaczona GTS, z
otwieranym dachem, a w 1982 roku silniki obu wersji nadwoziowych otrzymały
inne głowice, z czterema zaworami dla każdego cylindra. Włosi nazywają
takie pojazdy Ferrari "quattrovalvole" ("czterozaworowy").
Zdzisław Podbielski
Dane techniczne samochodu Ferrari 308 GTB
- Nadwozie - mocowane do rurowej ramy kratownicowej, 2-drzwiowe,
2-miejscowe, wykonane z tworzywa sztucznego
- Silnik - 4-suw., 8-cyl., widlasty, chłodzony cieczą, umieszczony
poprzecznie przed osią tylną (centralnie) pojazdu, napędza koła tylne
- Średnica cyl. x skok tłoka/poj. skokowa - 81x71 mm/ 2927 cm3
- Moc maksymalna - 187,5 kW = 255 KM-DIN przy 7700 obr/min
- Stopień sprężania - 8,8:1
- Skrzynia przekładniowa - 5-biegowa całk. synchronizowana
- Zawieszenie przednie i tylne - górne i dolne wahacze poprzeczne, sprężyny
śrubowe, amortyzatory teleskopowe, stabilizator
- Hamulce - dwuobwodowe, tarczowe na 4 koła (tarcze wentylowane) ze
wspomaganiem, hamulec ręczny mechaniczny działa na koła tylne
- Ogumienie - o wymiarach: z przodu 205/70VR14, z tyłu 225/50VR16
- Długość/szer./wys. pojazdu - 423/172/112 cm
- Rozstaw osi - 234 cm
- Masa własna pojazdu - 1300 kg
- Prędkość maksymalna - 255 km/h
- Zużycie paliwa - 12,5 l/100 km przy V = 120 km/h (średnio wg ECE - 19,1
l/100 km)