Internetowy Katalog Motoryzacyjny, od: 2003-02-13, nakład: nieograniczony, cena: 0 czegokolwiek
IKM.wz.cz
Start Artykuły Galeria Informacje Części Literatura   
Ładowanie wyszukiwarki google...


Fotki:
Ferrari 308 GTB

Ferrari 308 GTB

Autor: Zdzisław Podbielski Źródlo: Młody Technik 9/1983 <http://www.mt.com.pl> Samochody marki Ferrari znane są przede wszystkim z sukcesów sportowych. Uzyskiwały je na wszystkich torach wycigowych świata. Największe sukcesy wozy ze znakiem skaczącego konia miały w latach sześćdziesiątych. Na przestrzeni wielu lat za kierownicami Ferrari zasiadali najlepsi kierowcy jak np, Ascari, Fangio, Hill, Surtees, Ickx, Andretti i Lauda, którzy zdobywali wyścigowe mistrzostwo świata. Powstała wówczas legenda wozów Ferrari, a także i założyciela firmy, pana Enzo Ferrari. Mając 20 lat Enzo został kierowcą wyścigowym, jeździł przede wszystkim w wozach Alfa Romeo. W 1929 roku zakłada własną "stajnię wyścigową" pod nazwą "Scuderia Ferrari". Po II wojnie światowej Ferrari przekształca ową "stajnię" w firmę, która sama konstruuje pojazdy. Pierwszy samochód został zbudowany już w 1940 roku: był to sportowy model 815 Sport. W 1946 roku powstaje wyścigowy samochód z 12-cylindrowym widlastym silnikiem - 125 GT. Od tej pory samochody marki Ferrari zdobywają sukcesy. Obok świetnych kierowców Enzo Ferrari skupia wokół siebie wybitnych konstruktorów. Powstaje wiele dobrych pojazdów -zwłaszcza ich silniki należą do niezawodnych. Sam założyciel firmy był nie tylko dobrym kierowcą wyścigowym, organizatorem, przemysłowcem, ale także konstruktorem. Posiadał w wysokim stopniu umiejętność opracowywania dobrych wozów wyścigowych. Dzisiaj 85-letni Enzo Ferrari jest nadal aktywny. Jego pojazdy cieszą się zasłużoną sławą. Obok wyścigowych maszyn formuły 1 wytwarzane są sportowe samochody użytkowe do poruszania się po drogach publicznych. Od 1969 roku firma Ferrari należy do największego włoskiego koncernu samochodowego - Fiat. W końcu 1973 roku zaprezentowano nowy samochód użytkowy o nazwie Dino 308 GT4. Pojazd otrzymał imię tragicznie zmarłego syna Enzo Ferrari Alfredo Dino. Ośmiocylindrowy widlasty silnik umieszczono centralnie pomiędzy osiami kół, w nadwoziu opracowanym przez specjalistyczną włoską firmę nadwoziową Bertone. Dwa lata później, we wrześniu 1975 roku oficjalnie zademonstrowano samochód Ferrari o oznaczeniu 308 GTB. Niewiele zmieniło się w oznaczeniu pojazdu, zamiast cyfry 4 wprowadzono literę B. Cyfra 4 oznaczała, że pojazd jest 4-osobowy. Była to spora przesada, ponieważ znajdująca się z tyłu ławeczka zupełnie nie gwarantowała wygody jazdy dla dwóch osób - mniej było miejsca dla pasażerów siedzących z tylu w 308 GT4 niż w naszym Polskim Fiacie 126p Tak naprawdę w Ferrari mogła jechać z tyłu tylko jedna osoba siedząc w poprzek. Nowe nadwozie z literą B pochodzącą od włoskiej nazwy "berlinetta" wskazującej na zmniejszoną berlinę (sedan) już w swoim oznaczeniu informowało, że jest 2-miejscowe. Ferrari 308 GTB w porównaniu z poprzednim modelem 308 GT4 nie był zupełnie nowym samochodem. Nowe było nadwozie tym razem opracowane przez inną, nie mniej słynną, włoską firmę nadwoziową Pininfarina. Podobnie jak nadwozie Bertone wykonane zostało z tworzywa sztucznego, a produkowała je dla Ferrari inna włoska firma - Carrozzeria Scuglietti. Po wprowadzeniu do produkcji nadwozia stylistycznie opracowanego przez Pininfarinę, firma Bertone podjęte próbę powrotu na traconą pozycję. Zaprezentowała na jesiennym salonie samochodowym w Turynie w 1976 roku nowe nadwozie dla Ferrari 308 GTB o nowoczesnej, nieco kanciastej linii. Nie weszło ono jednak do seryjnej produkcji, model 308 GTB test nadal wytwarzany z nadwoziem Pininfariny. Samochód jest bardzo niski - 1,12 m, ma silnie ku przodowi pochyloną przednią część nadwozia tworzącą klin przecinający powietrze w czasie szybkiej jazdy. Z przodu i z tyłu nie ma tradycyjnych wystających poza obrys blach nadwozia zderzaków, są one wtopione w nadwozie Są to listwy zrobione z czarnej gumy w przednim zderzaku wmontowane są poziome klosze lamp świateł pozycyjnych i kierunkowskazów Zarówno przednia jak i tylna część nadwozia odpowiada wymaganiom norm bezpieczeństwa europejskich i ostrzejszych amerykańskich, w przypadku zderzenia. Przednie reflektory są chowane aby nie zwiększać wysokości linii błotników. Wysuwanie reflektorów odbywa się z miejsca kierowcy Tuż za "klapkami" reflektorów na obu błotnikach znajdują się prostokątne użebrowania. Służą one do odprowadzania ciepła z chłodnicy silnika umieszczonej z przodu. Obieg powietrza w tym szybkim, o sportowym charakterze i niekonwencjonalnej konstrukcji pojeździe jest bardzo ważny. Pojazd był dokładnie badany w tunelu aerodynamicznym. Chodziło nie tylko o korzystny pod względem aerodynamicznym kształt nadwozia, ale także o uzyskanie takiej cyrkulacji powietrza, aby można było kierować je do komory silnika, do wnętrza osobowego, a także wykorzystać jego przepływ do uzyskania stabilności pojazdu w czasie jazdy z wysokimi prędkościami. Wlot powietrza do chłodnicy odbywa się przez użebrowany długi otwór nad spoilerem przednim a przed listwą zderzaka. Otworem tym powietrze przedostaje się również w celu chłodzenia hamulców przednich, a także do pomieszczenia osobowego. Z obu stron nadwozia pojazdu, pod krawędziami okien bocznych, są charakterystyczne dla wozów sportowych przetoczenia przechodzące w otwory. Lewym otworem wpada powietrze do chłodnicy oleju silnika a prawym do układu ssącego silnika. Również z obu stron nadwozia, za oknami bocznymi, linia dachu przechodzi w dwa żebra, które połączone są z pokrywą silnika. Żebra te spełniają rolę stateczników przy wysokich prędkościach jazdy - pojazd jest wówczas stabilny w ruchu. Poza tym żebra przyczyniają się do lepszego odprowadzania ciepła wytwarzanego przez pracujący silnik. Na pokrywie silnika są dwa pasy użebrowanych otworów, przez które odprowadzane jest ciepło od silnika. Ponieważ pokrywa silnika, umieszczonego w tylnej partii wozu, jest znacznie niżej od dachu nadwozia, w czasie jazdy wytwarza się podciśnienie nad pokrywą i ciepłe powietrze łatwiej uchodzi przez otwory. W nadwoziu Ferrari 308 GTB silnik i jego osprzęt zajmują więcej miejsca niż mają go do swojej dyspozycji jadący. Zaraz za fotelami przednimi zaczyna się komora silnika a z przodu, przed pomieszczeniem osobowym umieszczona jest szeroka chłodnica cieczy wraz z dwoma elektrycznie sterowanymi wentylatorami, akumulator i koło zapasowe. Niewiele miejsca jest na bagaż. Łączna przestrzeń bagażowa, z przodu i z tyłu za silnikiem wynosi ok. 150dm3. Widlasty, 8-cylindrowy silnik pochodzi z modelu GT4, umieszczony jest poprzecznie w pojeździe. Blok silnika i rozwidlone pod kątem 90° głowice wykonane są ze stopów lekkich. Każda z głowic ma po dwa wałki rozrządu sterujące oddzielnie ssącymi i wydechowymi zaworami. Wałki rozrządu napędzane są od wału korbowego (osadzonego w 5 łożyskach) przy pomocy długich pasków zębatych dociskanych dwiema rolkami napinaczy. Układ zasilania składa się z czterech dwugardzielowych gaźników Weber. Dwa rozdzielacze zapłonu umieszczono na lewych końcach obu wałków rozrządu sterujących zaworami ssącymi. Razem z silnikiem, w jeden blok napędowy połączone jest sprzęgło, skrzynia biegów i przekładnia główna. Akumulator o pojemności 66 Ah zasilany jest alternatorem o mocy 660 lub 770 W. Zastosowany do napędu samochodu silnik ma charakterystykę sportową. Zapewnia pojazdowi bardzo dobrą dynamikę - do prędkości 100 km/h Ferrari rozpędza się w ciągu 6,5 s. Od roku 1977 produkowana jest wersja nadwozia spider oznaczona GTS, z otwieranym dachem, a w 1982 roku silniki obu wersji nadwoziowych otrzymały inne głowice, z czterema zaworami dla każdego cylindra. Włosi nazywają takie pojazdy Ferrari "quattrovalvole" ("czterozaworowy"). Zdzisław Podbielski Dane techniczne samochodu Ferrari 308 GTB - Nadwozie - mocowane do rurowej ramy kratownicowej, 2-drzwiowe, 2-miejscowe, wykonane z tworzywa sztucznego - Silnik - 4-suw., 8-cyl., widlasty, chłodzony cieczą, umieszczony poprzecznie przed osią tylną (centralnie) pojazdu, napędza koła tylne - Średnica cyl. x skok tłoka/poj. skokowa - 81x71 mm/ 2927 cm3 - Moc maksymalna - 187,5 kW = 255 KM-DIN przy 7700 obr/min - Stopień sprężania - 8,8:1 - Skrzynia przekładniowa - 5-biegowa całk. synchronizowana - Zawieszenie przednie i tylne - górne i dolne wahacze poprzeczne, sprężyny śrubowe, amortyzatory teleskopowe, stabilizator - Hamulce - dwuobwodowe, tarczowe na 4 koła (tarcze wentylowane) ze wspomaganiem, hamulec ręczny mechaniczny działa na koła tylne - Ogumienie - o wymiarach: z przodu 205/70VR14, z tyłu 225/50VR16 - Długość/szer./wys. pojazdu - 423/172/112 cm - Rozstaw osi - 234 cm - Masa własna pojazdu - 1300 kg - Prędkość maksymalna - 255 km/h - Zużycie paliwa - 12,5 l/100 km przy V = 120 km/h (średnio wg ECE - 19,1 l/100 km)

Strona stworzona przez jaro (http://jaro.wz.cz). Użyte wtyczki: fancybox, tablesorter porawiony przez Bill Beckelman.
Administrator: JjF. stat4u
Szczególne podziękowania dla magazynu "Młody Technik" (http://www.mt.com.pl) za udostępnienie ogromnej ilości materiałów.