Autor: (zdp) <>
Źródło: Młody Technik 2/1974 <http://www.mt.com.pl>
Japońska firma Honda znana byta na świecie jeszcze do niedawna tylko z
produkcji doskonałych motocykli. Od 1966 r wytwarzane są również i
samochody tej marki.
Obok takich firm jak Volkswagen, Renault czy Volvo rynek amerykański
zdobyły już japońskie firmy Toyota i Mazda, a obecnie trwa „atak" na Stany
Zjednoczone, właśnie samochodów Honda.
Wprowadzenie Hondy na rynek amerykański będzie o tyle łatwiejsze, że jej
samochód pod nazwą Civic, ma być wyposażony w silnik spełniający wymagania
amerykańskich przepisów dotyczących czystości atmosfery. Sytuacja jest
dobra, gdyż w Stanach Zjednoczonych zarzuca się rodzimemu przemysłowi
motoryzacyjnemu brak rozwiązań konstrukcyjnych odpowiadających tym
przepisom, które już w 1975 r. będą miały moc obowiązującą.
Silnik Hondy Civic, zwany CVCC (Compound Vortex Controlled Combustion,
czyli „spalanie sterowane zawirowaniem mieszanki") różni się konstrukcyjnie
od silnika konwencjonalnego głównie tym, że komora spalania każdego
cylindra jest uzupełniona dodatkową mniejszą komorą. W układzie rozrządu
znajdują się, dla każdego cylindra, dwa zawory: ssący i wydechowy w
podstawowej komorze spalania i jeden zawór ssący w komorze dodatkowej.
Świeca zapłonowa jest jedna dla każdego cylindra i wkręcona jest w głowicę
dodatkowej komory spalania.
Na sześciu rysunkach pokazano poszczególne fazy działania silnika Honda
CVCC.
Przy suwie ssania (rys. 1) następuje wlot wzbogaconej mieszanki
paliwowo-powietrznej do dodatkowej komory spalania i wlot mieszanki
zubożonej, z nadmiarem powietrza, do podstawowej komory spalania. Tłok
idzie do góry (trzy zawory są zamknięte) następuje suw sprężania (rys. 2)
obu zassanych mieszanek Przy górnym zwrotnym punkcie tłoka iskra wytworzona
na elektrodach świecy zapłonowej bardzo tatwo zapala bogatą mieszankę w
komorze dodatkowej (rys. 3), powodując z kolei zapłon mieszanki o nadmiarze
powietrza, czyli ubogiej, w podstawowej komorze spalania (rys. 4) — tłok
wykonuje suw pracy. Po przejściu dolnego zwrotnego punktu (rys. 5) tłok
idzie do góry, otwiera się zawór wydechowy, przez który zostają wydalone
spaliny (rys. 6). Zawór wydechowy jest umieszczony w podstawowej komorze
spalania, dlatego część spalin pozostaje w komorze dodatkowej.
Silnik CVCC, oprócz dodatkowej komory spalania i dodatkowego zaworu ssącego
musi mieć jeszcze inne zasilanie. Gaźnik silnika CVCC musi dostarczać mu
dwa rodzaje mieszanki. Jedno z urządzeń gaźnika dostarcza w małych
ilościach mieszankę bogatą do dodatkowej komory spalania, a drugie
urządzenie mieszankę zubożoną do podstawowej komory spalania.
Jak z powyższego krótkiego opisu wynika, koszt silnika CVCC nie będzie zbyt
duży w porównaniu z kosztami silników konwencjonalnych.
Korzyści za to są duże. Jeśli silniki spalinowe pracują zazwyczaj na
mieszance paliwo-wo-powietrznej o składzie od ok. 15% braku powietrza (przy
pełnym obciążeniu) do ok. 10% nadmiaru powietrza (przy częściowym
obciążeniu), to silnik CVCC będzie pracował na mieszance o ok. 30%
nadmiarze powietrza. Spalanie tak ubogiej mieszanki będzie więc powodowało
znaczne zmniejszenie wydzielanych szkodliwych związków zawartych w
spalinach po spaleniu paliwa.
W zasadzie nowością konstrukcyjną silnika CVCC pracującego na ubogiej
mieszance jest to, że można go łatwo uruchomić Każdy silnik spalinowy
również będzie pracować na tak zubożonej mieszance, tylko niemożliwe jest
jego uruchomienie. Po prostu iskra od świecy zapłonowej nie zdoła w czasie
jednego cyklu pracy zapalić mieszanki o 30-procentowym nadmiarze powietrza.
Czterocylindrowy „czysty" silnik CVCC samochodu Honda Civic rozwija moc 70
KM przy 5000 obr/min, pojemność skokowa silnika — 1950 cm3.
I jeszcze kilka słów o samochodzie, w którym wbudowany jest silnik ĆVCC.
Honda Civic jest rozwinięciem konstrukcyjnym produkowanego od 1971 r.
samochodu Honda Life. Jest to samochód 2-drzwiowy, 4-miejscowy o małych
wymiarach zewnętrznych — długość pojazdu wynosi 3405 mm.
Seryjnie Honda Civic produkowana jest z silnikiem 1,2 litra o mocy 60 KM
lub 69 KM wg SAE.
(zpd)